Guedy, David Durand

CNRS

Araştırma Konusu: Rum Selçuklularının Yaşam Biçimine ve Mekânsal Dinamiklerine Geniş Açıdan Bir Bakış

On birinci ve on ikinci yüzyıl İran’ı üzerine uzmanlaşmış bir tarihçi olarak Selçuklu yönetimi altındaki şehirlerde (özellikle İsfahan’da) yerel kent toplumlarının geçirdiği dönüşümler konusunda şimdiye dek yoğun bir şekilde çalıştı. Ayrıca, elyazmalarının (özellikle İmâdüddin el-İsfahânî’nin Selçuklular hakkında yazdığı yayımlanmamış kroniğin) yanı sıra inşâ türü eserler ve Farsça şiirler üzerine de çalışmaktadır. Ancak asıl projesi Selçukluların hüküm sürdüğü coğrafi ortamı açıklığa kavuşturmayı amaçlamaktadır: Selçuklu hükümdarları topraklarını nasıl ele geçirip nasıl kontrol altında tutuyordu? Ne ölçüde gezici bir yaşam tarzı izliyorlardı? Şehirlerle ilişkileri nasıldı? Nerede yaşıyorlardı? Bu tür teknik sorulara cevap bulmak, Türk egemenliğinin yapısını, yerel toplumlarla olan ilişkisini ve (varsa) kültürel adaptasyon sürecinin işleyişini anlamak açısından kilit önem taşımaktadır.

İran’da Büyük Selçukluların (1040-1194) yaşam biçimi üzerine yaptığı önceki araştırmalar, sultanların barış zamanında bile yarı-gezici bir yaşayış sürdürdüklerini göstermekle kalmamış; hayatlarının çoğunu –tıpkı Moğollar gibi– şehir dışındaki çadır kamplarında geçirdiklerini de ortaya koymuştur. ANAMED’de bu yıl yapacağı araştırmada, bu sonuçları on üçüncü yüzyıl Anadolu Selçukluları örneğiyle birlikte değerlendirerek bir perspektife oturtmak ve böylece iki durumun birbirinden nasıl ve neden farklı olduğunu analiz etmek niyetindedir.